آیا می دانید که می توان 2 کامپیوتر را با یک کابل USBــ USB ساده به یکدیگر متصل کرد؟

اگر دو کامپیوتر در خانه یا محل کار خود دارید که برای استفاده اشتراکی از فایلهای موجود در هر کدام می خواهید آن دو را به یکدیگر وصل کنید. این روش یکی از سریعترین روشهای موجود است.

برای اتصال دو کامپیوتر استفاده از یک هاب یا روتر همیشه کار معقولی نیست. بلکه استفاده از یک کابل USBــ USB بسیار کاربردی و عملی تر است. با این روش حتی می توانید اتصال اینترنتی را بین دو کامپیوتر به اشتراک بگذارید.

در این آموزش کوتاه برای شما نحوه اتصال دو کامپیوتر با یک کابل خاص USBــ USB ‎آموزش داده می شود.

1ــ یک کابل USBــ USB بخرید.

اولین مرحله برای اتصال دو کامپیوتر از طریق USB پیدا کردن کابل USBــ USB است در این مرحله باید بسیار دقت کنید. شما به نوعی کابل احتیاج دارید که اصطلاحاً به آن Bridge یا کابل شبکه USB می گویند. این بدان معناست که در این کابل قابلیت اتصال دو کامپیوتر وجود دارد.

 در این کابلها یک مدار الکتریکی واسط وجود دارد و دو سر کابل دارای سوکت نوع A است. شما می توانید کابلی بخرید که چیپ Bridge آن USB1.1 با سرعت 12 Mb بر ثانیه یا USB2.0 با سرعت 480 Mb بر ثانیه باشد البته توصیه ما USB2.0 است. چون سرعت آن به مراتب بیشتر است. به خاطر داشته باشید شبکه های اترنت دارای استاندارد 100 Mb بر ثانیه هستند.

2ــ نصب

بعد از اینکه کابل را بدست آوردید می توانید آن را متصل کنید. اولین کاری که باید بکنید نصب نرم افزار یا درایور کابل است.

بیشتر کابل ها 2 مود را پشتیبانی می کنند:

1ــ link mode: در این حالت می توانید به آزادی فایل ها را بین دو کامپیوتر کپی کنید.

2ــ network mode: در این حالت فقط کپی کردن فایل نیست که می توانید انجام دهید، بلکه می توانید فولدرها، پرینترها و ارتباط اینترنتی را هم به طور اشتراکی استفاده کنید.

3ــ شروع به استفاده از اتصال خود کنید.

اگر از کابل خود در حالت لینک (link mode) استفاده کنید. به سادگی به برنامه ای که همراه نرم افزار کابل است دست پیدا می کنید و می توانید فایل های خود را انتقال دهید.

اگر از کابل خود در حالت شبکه (network mode) استفاده می کنید. باید کارهای زیر را انجام دهید.

ــ وارد قسمت network connection شوید.آدپترهای شبکه که متصل هستند را می بینید.

ــ اکنون بر روی آدپتری که کامپیوتر شما را به اینترنت متصل می کند راست کلیک کنید.

گزینه properties را انتخاب کنید. در برگه Advanced برای گزینه Allow other network users to connect through this computers Internet connection. یک علامت تیک قرار دهید.

ــ بعد از اینکه این کارها را انجام دادید کامپیوتر خود را restart کنید. اکنون کامپیوتر دیگر هم می تواند به اینترنت متصل شود.

شاید استفاده از هاب برای دو کامپیوتر کار مطمئن تری به نظر برسد ولی باید پول بیشتری هم خرج کنید به هر حال تصمیم با شماست.

این روزها فقط پرسسور (CPU) کامپیوتر نیست که تولید حرارت می کند بلکه کارت گرافیک، حافظه ها و هارد دیسک هم هر کدام به تنهایی یک تولید کننده بزرگ حرارت هستند. اما بیشتر افراد به خنک کاری CPU اهمیت می دهند و توجه کمتری به خنک کاری سایر قسمتها می کنند. تهویه صحیح و جریان هوا کافی در داخل کامپیوتر سبب افزایش عمر کلیه قطعات داخل کیس شما می شود.

یکی از مهمترین قطعات کامپیوتر هارد دیسک آن است. فرض کنید CPU کامپیوتر شما مشکل دار شود فقط با تعویض آن کامپیوتر بدون مشکل خاصی به کار عادی خود ادامه می دهد. ولی اگر هارد دیسک شما از بین رفته باشد و شما از اطلاعات و فایل های خود Back up (پشتیبان) نگرفته باشید همه اطلاعات و زحمات شما از بین رفته است. بنابراین نگهداری از هارد دیسک و اطلاعت آن بخصوص برای افراد حرفه ای بسیار مهم است.

بعضی کمپانی های معتبر مانند «سایبر کولر» (cybercoolerinc.com) فن و هیت سینک های اختصاصی برای هارد دیسک ساخته اند که برای هارد دیسک های جدید سرعت بالا (چون گرمای زیادی تولید می کنند) مناسب هستند.

نصب این نوع فن و هیت سینک ها (هیت سینک که معمولاً از جنس فلزی مانند آلومینیوم است به شکل پره پره ساخته می شود و یک پخش کننده گرماست و عملاً سطح تماس هوا با قطعه گرم را زیاد می کند.) بسیار ساده است و هر کاربری به سادگی می تواند آن را انجام دهد. تنها کاری که باید بکنید باید کیس کامپیوتر خود را باز کنید سپس هارد دیسک را باز کرده هیت سینک و فن را نصب کنید. سپس هارد را سر جایش ببندید و سوکت تغذیه فن را هم به سوکت مادربرد متصل کنید.

البته این فن هارد دیسک شما را خنک میکند ولی جریان هوای گرم در داخل کیس افزایش می یابد. بنابراین باید به جهت جریان هوا توجه زیادی بکنید.

در کامپیوتر های خانگی که کار در دمای نرمال اتاق و برای کارهای روزمره و نه چندان سنگین استفاده می شوند جریان معمول به این صورت است که هوای گرم از طریق فن منبع تغذیه بیرون کشیده می شود و با همین مکش از جلوی کیس از طریق شیارهایی که به همین منظور تعبیه شده است هوا خنک وارد کامپیوتر می شود. ولی در کامپیوترهای قوی تر مانند سرورها و کامپیوترهای تولید انیمیشن 3 بعدی و ... باید یک فن در جهت جریان هوای ورودی قرار داد تا حجم هوای ورودی افزایش یابد و بتواند گرمای بوجود آمده را از محیط داخل کیس خارج کند. زمانیکه شما برای هارد دیسک خود فن قرار می دهید عملاً گرمای هارد را به سمت مناطق گرم دیگر می فرستید پس باید توجه کنید که آیا جریان هوای ورودی کافی است یا خیر.

چندی پیش شرکت مایکروسافت پیشنهاد کرد که کلیه ی تولید کنندگان، محصولات کامپیوترشان را همراه با کارت صدا تولید کنند (به علاوه ی وسایل دیگر، مانند پورت USB ) این پیشنهاد  به استاندارد PC97 معروف است، تولید کنندگان مختار بودند اما با توجه به اینکه بیشتر کامپیوتر های دنیا از محصولات مایکروسافت استفاده می کردند. این اقدام سبب سهولت کار می شد. (به عنوان مثال اگر هم نرم افزار و هم سخت افزار کامپیوتر شما PC97  باشند، آنگاه این برنامه  عملکرد کاملی روی سیستم  دارد.)

از آن به بعد تولید کنندگان کامپیوتر، محصولاتشان را بصورت کارخانه ای همراه با کارت صدا عرضه کردند. همانگونه که می دانیم اکثر کامپیوترها با استفاده از قطعات تولیدی شرکتهای دیگر مونتاژ می شوند، این امر حتی در مورد دستگاههای عرضه شده تحت نام مارک های معتبر وجود دارد. طبیعتاً این مورد تولید کننگان مادربورد را تحت فشار قرار دا تا مادربوردهایی دارای کارت صدای توکار built-in)  ) تولید کنند تا میکروکامپیوترهایی تشکیل دهند که هم مشخصات PC97 را داشته باشند و هم ارزانتر باشند، با این توضیح که کارت صدای توکار درون مادربورد نیاز به یک کارت مخصوص را برطرف می کند.

امروزه نمی توان براحتی سیستم جدیدی را یافت که کارت صدا نداشته باشد، و معمولاً کارت صدای آنها روی مادربورد نصب شده است - به عبارت دیگر on board هستند (اصطلاح on board مشخص می کند که یکی از اجزاء مشخص مستقیماً درون بورد مربوطه قرار دارد.) دو روش عمده برای ساختن یک مدار صوتی on board  وجود دارد. ارزان ترین و رایجترین روش، استفاده از چیپست خود مادربورد است. چیپست های جدید دربرگیرنده ی مداری هستند که معادل کارت صدای on board است و با کمک یک مدار خارجی به نام Codec مخفف Coder/Decoder)  ) که بسیار ارزان است، فعال می شود (به همین دلیل است که تولید کنندگان ترجیح می دهند مادربوردهایشان را همراه با کارت صدای on board بسازند، زیرا به قیمت نهایی محصول چیز زیادی نمی افزاید). این کارت صدا از یک مدار چهارگوش کوچک حدود 1cmتشکیل شده و معمولاً روی لبه ی پشتی مادربورد می نشیند. مدارهای مختلفی بر روی مادربوردهای کنونی وجود دارند که می توان از آنها به عنوان codec استفاده کرد. این مادربوردها توسط شرکتهایی مانند Realteck ، Advance Logic (که متعلق به Realtek است)، C-Media و VIA تولید می شوند.

شکل1: CMI9739A codec from C-Media

کیفیت صدای حاصل به کمک این روش، ممکن است پایین تر از کیفیتی باشدکه با استفاده از کارت صدای مجزا (off-the-shell) مانند Creative Labs قابل دستیابی است. اما کاربران عادی فقط از اینکه بدانند سیستم آنها قادر است صدا تولید کند، خوشحال می شوند. بیشتر کاربران حرفه ای در مرحله ی بعد از تهیه ی کارت صدای با کیفیت تر (به عنوان مثال صدای فراگیر)، یا از یک کارت صدای خارجی External)  ) استفاده می کنند، و یا مادربوردی را انتخاب می کنند که از تراشه ای خارجی بهره می گیرد تا صدای on-board  مناسبی تولید کند. همانگونه که در شکل های 1 و 2 می بینید، این تراشه از یک codec  بزرگتر است، و این همان نوعی است که در کارت صداهای off-the-shell   یافت می شود. این امر شناسایی مادربوردی که صدای on-board با کیفیت خوب ایجاد می کندرا آسان می سازد. سه تراشه ای که اغلب استفاده می شوند عبارت اند از: Creative CT5880  ) که در کارتهای SoundBlaster PCI 128 بکار می روند)، سری های C-Media CMI8738 (که صدایی با 6 کانال ایجاد می کنند) و سری های VIA Envy24  که در شکل 2 می بینید. آخرین سری های VIA کیفیت صدای بسیار بالایی را ایجاد می کنند.

شکل 2: تراشه صوتی Envy24 محصولی از VIA

درک و یادگیری اصول پایه ای Flash:
Flash دارای یک سری عناصر اولیه است که در طول کارتان شما را همراهی میکند.

صفحه کاری ( Work Place ) در Flash :
صفحه کاری منطقه ای است که در آن قلم های Flash را ایجاد میکنید. این صفحه ی کاری در واقع آن منطقه سفید رنگی است که در قسمت میانی پنجره Flash واقع شده است.

نکته :
به طور پیش فرض اندازه این صفحه 550*400 پیکسل میباشد. اطراف صفحه کاری بوسیله یک حاشیه خاکستری که محیط کاری است پوشانده شده است. اشیاء روی محیط کاری ظاهر میشوند، مگر اینکه آنها را بر روی صفحه کاری منتقل کنید.

Timeline :
Timeline ( خط زمان ) یکی از ابزار های Flash است که فریم های درون آن را کنترل میکند.

Play head :
برای دیدن گزینه های Flash مورد نظر Play head را بوسیله اشاره گر ماوس بر روی این Flash بکشید. بدین منظور شما میتوانید یک Frame دلخواه را بر روی Timeline کلیک کنید که آن به صورت اتوماتیک Play head میشود.

Frame Number :
همان نما های شما برای کار کردن در Timeline میباشند. Frame line شما را قادر میسازد تا مکان صحیح اشیاء در فریم را مشخص کنید.

Timeline Menu :
از طریق این متد میتوان به تعداد گزینه هایی که برای تنظیم چگونگی مشاهده Timeline استفاده میشوند دسترسی پیدا کرد.

Center Frame :
قسمت مرکزی قابل دید در Timeline میباشد.

Onion Skin View :
توسط این گزینه میتوان فریم های مختلف یک انمیشن ترتیبی را مشاهده کرد. در واقع میتوان تشکیل فریم های میانی را ملاحظه نمود.

Onion Skin Outline view :
این گزینه نیز مانند Onion Skin View میتواند تعداد فریم های اول تا آخر را نشان دهد .اما این گزینه بیشتر برای منحنی ها استفاده میشود.

Edit Multiple Frames :
این گزینه شما را قادر میسازد تا هر بخش از یک انیمیشن را که بر فریم های مختلفی تقسیم شده اند ، ویرایش کنید.

Modify Onion Markers :
منویی را نمایش میدهد که توسط آن شما میتوان تعداد فریم های دلخواه را در Onion Skin View نمایش داد.

Current Frame :
در این قسمت ساده فریم جاری نمایش پیدا میکند.

Frame Rate :
این گزینه تعداد فریم های نمایش داده شده را نشان میدهد.

Playback Time :
این گزینه مدت زمان سپری شدن فیلم را نشان میدهد.

Scroll Bars :
بوسیله این گزینه میتوان فریم های لایه های قبلی را مشاهده نمود.

 لایه ها:
لایه ها به مانند صفحات شفافی بر روی صفحه کاری قرار گرفته اند . اشیاء بر روی این لایه ها به صورت مستقل عمل میکنند. به این صورت شما میتوانید هر کدام از اشیاء روی لایه های مختلف را دستکاری کنید و یا اینکه یک لایه را به جلو یا پشت لایه مورد نظر انتقال دهید ،بدون اینکه اشیاء دیگر خراب شوند .حالا  انواع لایه ها را برایتان معرفی می کنیم.

Layer Names :
در اینجا نام لایه ها را مشاهده میکنید. برای تغییر نام یک لایه است روی آن دو بار کلیک کرده و نام آن را عوض کنید.

Add a layer :
برای ایجاد یک لایه جدید از این گزینه استفاده میشود.

Add a Motion Guide Layer :
این گزینه شما را قادر میسازد تا یک لایه ی راهنما ایجاد کنید.بنابر این میتوان اشیاء را در یک مسیر حرکت داد که این مسیر الزاماً مستقیم نمیباشد.

Add a Layer Folder :
توانایی شما را در افزودن پوشه هایی به سازماندهی لایه ها افزایش میدهد.

Delete a Layer :
به وسیله این آیکون میتوان لایه مربوطه را حذف کرد.

Show or Hide Layer :
با کلیک کردن روی جعبه ها ، لایه ها قابل مشاهده میشوند. اگر فقط میخواهید لایه خاصی را امتحان کنید بر روی همان لایه کلیک کنید.

Lock or Unlock Layer :
با کلیک کردن در این ستون تمام لایه ها قفل شده و برای لایه ها و Frame ها امکان هیچ ویرایشی وجود ندارد. ( میتوان تک تک لایه ها را نیز قفل کرد )

Show Layer as Outline :
با کلیک بر روی این ستون ، اشیاء بصورت یکپارچه در می آیند. اهمیت این حالت را زمانی درک خواهید کرد که مشاهده کنید اشیاء مختلف از لایه های متفاوت چگونه با هم پیوند می خورند .

جعبه ابزار:
جعبه ابزار Flash مجموعه ای از ابزار ترسیم و انتخاب اشکال است . با کمک شکل زیر می توان با عملکرد هر کدام از ابزارها آشنا شد .

Arrow Tool :
این ابزار برای انتخاب اشکال به کار میرود و بوسیله ی آن می توان قسمتی از شکل یا تمام آنرا جابجا کرد.

Sub Select Tool :
به وسیله این ابزار میتوان خطوطی که توسط ابزار Pen ترسیم شده اند را ویرایش و یا ترمیم نمود.

Line Tool :
بوسیله این ابزار میتوان خط های گوناگون با نوع قلم متفاوت رسم کرد. ( اگر هنگام کار با این ابزار کلید Shift را نگه داریم میتوانیم خطهای کاملاً عمودی و یا حتی 45 درجه رسم کنیم.

Lasso Tool :
برای انتخاب یک ناحیه ی نامنظم می توان از این ابزار استفاده نمود.

Text Tool :
به وسیله این ابزار میتوان به Flash متن هایی را اضافه نمود.

Oval Tool :
به وسیله این ابزار میتوانیم بیضی رسم کنیم و اگر هنگام رسم کلید Shift را پایین نگه داریم میتوانیم دایره رسم کنیم.

Rectangle Tool :
به وسیله این ابزار میتوان مستطیل رسم نمود ، اگر در هنگام رسم کلید Shift پایین نگه داشته شود میتوان مربع رسم نمود.

Pencil Tool :
با استفاده از این ابزار میتوان سه نوع خط نامنظم و شکسته رسم کرد .

Brush Tool :
با استفاده از این ابزار می توان اشکال خاصی نظیر پیکر انسان و غیره ترسیم نمود .

نکته :
با استفاده از ابزارهای دیگری نیز می توان عملیات فوق را انجام داد ، ولی این ابزار کار را ساده تر انجام می دهد .

Free Transform Tool :
به کمک این ابزار می توان تصویر را کوچک یا بزرگ نمود و یا آنرا چرخاند .

Fill transform Tool :
این ابزار برای عوض کردن طیف اشیایی که توسط Flash رسم میشوند به کار میروند.

Ink Bottle Tool :
با استفاده از این ابزار می توان خطوط موجود در اشیاء Flash را رنگی نمود .

Paint Bucket Tool :
با استفاده از این ابزار می توان اشیایی که توسط Flash رسم شده اند را رنگی نمود و یا رنگ آنها را تغییر داد .

Eyedropper Tool :
به کمک این ابزار میتوان رنگ دلخواه خود را از یک تصویر یا شیء انتخاب نمود.

Eraser Tool :
این ابزار برای پاک کردن قسمتی از یک شی ء بکار می رود ، توسط Option های این ابزار می توان حالت پاک کردن را انتخاب نمود .

Hand Tool :
به کمک این ابزار امکان جابجا کردن Work Space وجود دارد .

Zoom Tool :
با استفاده از این ابزار کادر فیلم Flash را کوچک و بزرگ می کنیم .

Stroke Color :
با انتخاب این گزینه جعبه رنگ باز میشود و رنگ خطوط اشیاء به رنگ دلخواه در می آید .

نام کتاب : آموزش نرم افزارهای فلش Flash

زبان کتاب: فارسی

موضوع : آموزشی

تعداد صفحات : 35

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.